آینده دلهره آور آلودگی هوا به دنبال تولید سواری دیزلی
به گزارش خرید و فروش حیوان خانگی آیا ورود ناوگان دیزلی سواری به جمع خودرو های درحال تردد ایران منطقی است؟ رئیس مركز ملی هوا و تغییر اقلیم در پاسخ به این پرسش ضمن تشریح تفاوت های موتورهای دیزلی و بنزینی به لحاظ مصرف سوخت، شتاب و آلایندگی، تولید سواری های دیزلی را مخالف مصالح كشور می داند و می گوید: در صورت تولید سواری دیزلی در ایران، چشم انداز بسیار دلهره آوری به لحاظ وضعیت آلایندگی منابع متحرك در سال های آینده خواهیم داشت.
به گزارش خرید و فروش حیوان خانگی به نقل از ایسنا، مدتی از اعلام درخواست ایران خودرو دیزل برای دریافت مجوز تولید «سواری دیزلی» می گذرد كه همچنان با مخالفت سازمان حفاظت محیط زیست روبه رو است. روز گذشته هم سازمان حفاظت محیط زیست اعلام نمود كه این مورد برای بررسی های فنی بیشتر به كنسرسیوم دانشگاه های برتر كشور محول شده و این مجموعه دانشگاهی هم مخالفت خویش را با تولید سواری دیزلی در ایران اعلام نموده است.
اما در این میان نكته قابل تأمل آن است كه مركز تحقیقات موتور ایران خودرو در آخرین اظهار نظر خود اعلام نمود كه سواری دیزلی تولید شده توسط این گروه، می تواند استاندارد یورو۵ را پاس كند. در این باره مهدی میرزایی - رئیس مركز ملی هوا و تغییر اقلیم - به ایسنا می گوید: اینكه سواری دیزلی قادر به پاس كردن استاندارد یورو۵ است، یك ادعا است كه طبیعتا چاره اثبات آن، عرضه گزارش های مربوط به نتایج آزمون های انجام شده روی این موتور است.
وی ادامه می دهد: البته مشكل اصلی پاس كردن یا نكردن حدود یورو ۵ توسط این موتور سواری دیزلی نیست بلكه باید ببینیم كه این موتور ذاتاً تحت چه استانداردی طراحی شده حتی اگر یورو۵ هم باشد طبق حدود مجاز فعلی كشور برای دریافت مجوز شماره گذاری كافی نیست همینطور جدا از اینكه موتور طراحی شده برای سواری دیزلی، چه استانداردی را پاس می كند باید این مورد را بررسی نماییم كه آیا ورود ناوگان دیزلی سواری به جمع خودرو های درحال تردد صحیح است یاخیر؟
تاریخچه سواری های دیزلی در دنیا
رئیس مركز ملی هوا و تغییر اقلیم با اشاره به تاریخچه تولید سواری های دیزلی و با اشاره به اینكه نخستین خودروی سواری دیزلی در سال ۱۹۳۳ توسط سیترون با نام Rosalie تولید شد، می گوید: بعد از این مرحله بود كه شركت های مرسدس بنز، ایسوزو، فولكس واگن و پژو هم دست به تولید خودرو های سواری دیزلی زدند. در سال ۱۹۹۲ حدود ۱۷ درصد از كل بازار تولیدات خودرو مربوط به خودرو های سواری دیزلی بود. از دهه ۹۰ میلادی با اضافه كردن سیستم هایی مانند كنترل الكترونیكی پاشش سوخت و استفاده از سوخت زیست دیزلی (biodiesel) تغییراتی در قدرت، بازده و آلایندگی موتورهای دیزلی به وجود آمد.
میرزایی موتورهای بنزینی و دیزلی را به لحاظ قدرت و شتاب مقایسه می كند و می گوید: اگر بخواهیم مقایسه ای بین موتورهای بنزینی و دیزلی داشته باشیم، در حجم موتور ثابت قدرت بیشینه موتورهای دیزلی در مقایسه با بنزینی بیشتر است كه این به علت نسبت تراكم بیشتر موتورهای دیزلی است همینطور دور موتور و شتاب موتورهای دیزلی معمولاً كمتر از موتورهای بنزینی است. بنابراین موتور خودرو های سنگین معمولاً دیزلی است چون شتاب گیری برای این خودرو ها مدنظر نیست و تنها فاكتور توان بیشینه در طراحی موتور است. از طرفی خودرو های دیزلی عمر طولانی تر و مصرف سوخت پایین تری نسبت به موتورهای بنزینی دارند.
مقایسه دیزلی با بنزینی به لحاظ آلایندگی
رئیس مركز ملی هوا و تغییر اقلیم در ادامه به وضعیت سواری های دیزلی از لحاظ آلایندگی پرداخته و با تاكید بر اینكه از جهت آلایندگی عملكرد خودرو های بنزینی بسیار بهتر از خودرو های دیزلی است، می گوید: آلاینده های مهم یك موتور بنزینی شامل مونواكسید كربن و هیدروكربن های نسوخته و در بعضی موارد اكسیدهای نیتروژن است اما برای موتورهای دیزلی آلاینده های مونواكسیدكربن و هیدروكربن های نسوخته به علت نسبت بالای هوا به سوخت در احتراق این موتورها اصلاً مطرح نبوده و در عوض اصلی ترین آلاینده این موتورها ذرات معلق (۴۰ برابر موتور بنزینی) در كنار اكسیدهای نیتروژن (۸ برابر موتور بنزینی) است.
میرزایی تاكید می كند: مخرب ترین آلاینده ها از منظر تأثیر بر سلامت، ذرات معلق است و این هم نشان دهنده اهمیت بیشتر خودرو های دیزلی به جهت آلایندگی است چون هر دو آلاینده (مونواكسیدكربن و هیدروكربن های نسوخته) ناشی از خودرو های دیزلی، عامل ایجاد آلاینده ذرات معلق اولیه و ثانویه در هواست. پس در نتیجه گیری اول آلاینده های منتشره از موتورهای دیزلی بسیار خطرناك تر از موتورهای بنزینی است.
وی با این توضیح كه مدیریت انتشار هریك از آلاینده ها احتیاج به روش خاصی دارد، اظهار می كند: در موتورهای بنزینی می توان تنها با استفاده از یك كاتالیست سه راهه، انتشار آلاینده های مربوط به این موتورها را تاحد بسیار زیادی كم كرد اما در موتورهای دیزلی روش های مختلفی برای كنترل آلاینده های ذرات معلق و اكسیدهای نیتروژن توسعه یافته اند كه هركدام پیچیدگی خاص مربوط به خویش را دارد. به صورت كلی مدیریت آلایندگی موتورهای دیزلی بسیار پیچیده تر و سخت تر از موتورهای بنزینی است.
رئیس مركز ملی هوا و تغییر اقلیم با اشاره به اینكه برای كنترل آلایندگی موتورهای دیزلی، استفاده از تجهیزات كنترل آلودگی یك اجبار است، می گوید: برای كنترل آلاینده ذرات معلق از تجهیزاتی مانند DPF، PM CAT و برای كنترل آلاینده اكسیدهای نیتروژن از سیستم هایی مانند EGR، deNox، SCR، Lean Nox Trap استفاده می شود كه هریك از این سیستم ها و تجهیزات به فضای مخصوص و كافی، ملزومات تغذیه، تعمیر و نگهداری و صرف هزینه بالا آن هم بموقع نیاز دارند. این درحالی است كه هزینه تمام شده برای یك كاتالیست سه راهه مورد استفاده در خودرو های بنزینی بسیار كمتر و نگهداری از آن هم بسیار راحت تر است.
حساسیت تجهیزات خودرو های دیزلی به كیفیت سوخت
میرزایی همینطور با تاكید بر اینكه تجهیزات كاهنده آلایندگی خودرو های دیزلی حساسیت زیادی به كیفیت سوخت مصرفی موتور دارند، تصریح می كند: حساسیت به سوخت در موتورهای دیزلی به حدی كه استفاده از سوخت بی كیفیت، حتی به تعداد دفعات محدود، باعث خرابی موقت یا دائم تجهیزات مذكور و تأثیرات مخرب روی موتور می شود كه این مورد هم باعث افزایش هزینه ها می شود درحالی كه یك كاتالیست خودرو های بنزینی درصورت استفاده از سوخت نامناسب هم گرفتار تخریب نمی گردد و حساسیت بسیار كمتری به كیفیت سوخت مصرفی دارد ازاین رو مدیریت آلایندگی موتورهای دیزلی خیلی سخت تر و گران تر از موتورهای بنزینی است.
آزموده را آزمودن خطاست
وی با اشاره به توجه جدی كشورهای توسعه یافته به آلایندگی ناشی از سواری های دیزلی می گوید: به علت مشكل جدی تر آلایندگی خودرو های دیزلی همواره در تعیین حدود مجاز جدید در استانداردهای آلایندگی اروپایی توجه ویژه ای به آلایندگی خودرو های دیزلی شده است به صورتی كه در آخرین سطح از حدود مجاز اروپایی (یورو۶) اعدادی تعیین شده كه صرفاً معدود خودروسازانی با اعمال هزینه ها و انرژی و توان فنی هنگفت موفق به دسترسی به این حدود شده اند. شاید بنابراین است كه هم اكنون تنها سه درصد از خودرو های سبك كشور آمریكا دارای موتور دیزلی هستند و در همه جای دنیا تنها درصورت احتیاج به توان بالا به موتورهای دیزلی توجه می شود و در اروپا روز به روز استفاده از دیزلی های سواری محدود و محدودتر می شود ازاین رو آزموده را آزمودن خطاست.
رئیس مركز ملی هوا و تغییر اقلیم در انتها ضمن ابراز نگرانی نسبت به ورود سواری های دیزلی به چرخه حمل و نقل كشور اظهارمی كند: با مقایسه سطح تكنولوژی، كیفیت سوخت، سیستم تعمیر و نگهداری، فرآیندهای نظارتی بر تولید و نگهداری خودرو ها و … در ایران به آسانی می توان دید درصورت صدور اجازه ورود خودرو های سواری دیزلی به ناوگان خودرو های كشور چشم انداز بسیار دلهره آوری از وضعیت آلایندگی منابع متحرك در سال های آینده وجود خواهد داشت. اگر هنر و همتی است، باید برای كنترل آلایندگی خودرو های دیزلی سنگین موجود به كار برده شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب