خشکی ۴ به ۳ در هفت برم!

خشکی ۴ به ۳ در هفت برم! فارس سالهای اخیر باوجود شعارهای رنگ رنگ و تلاشهای دوستداران و دلسوزان، محیط زیست، شامل جنگل، مرتع و بخصوص تالاب ها، روزگار تلخی را تجربه می کنند؛ روزگاری که از یکسو متصرفان و از طرفی بهره برداران آنرا هر روز بیشتر از روز گذشته به سمت نابودی سوق می دهند و از سمتی، دستگاههای متولی، دست بر دست گذاشته و به تماشا نشسته اند.


فارس که زمانی تالاب های گوناگونی را در خود جای داده بود، بیشتر از یک دهه در سوگ خشکیدن و نابودی یکایک این عرصه های مهم زیستی، زانوی غم در آغوش گرفته و با وجود تلاشهای کج دار و مریز، شاهد نابودی داشته هایی ست که هزاران هزار سال، برای به دست آمدنشان زمان صرف شده است.
در کنار قهر طبیعت، زیاده خواهی های انسانی، حفر چاه های مختلف و گسترش اراضی کشاورزی، ساخت و ساز و.... بهره برداری های بی ضابطه و بدون پشتوانه برنامه ای و نبود انسجام در تفکرات دستگاههای متولی و تصمیم ساز... پریشان و ارژن و بختگان و طشک و کافتر و.... را به کام نابودی و نیستی کشانده و تدبیرهای گاه و بیگاه نظیر رهاسازی حق آبه های اندک هم اثرگذار نبوده است.
امروز هفت برم، بحران تهدید جدی را تجربه می کند، منطقه ای کم نظیر به لحاظ زیست محیطی متشکل از برم هایی که تأمین کننده آب و رطوبت و... منطقه ای وسیع از جنگل های بلوط زاگرسی بوده و زیستگاهی چشم نواز برای پرندگان و جانوران وحشی و نویدآوران حیات. زیستگاهی که بهار و پائیزش، شمار زیادی از گردشگران را از نقاط مختلف فارس به خود جذب می کرد.
هفت برم حالا از جانب متصرفانی که تا لبالب برم ها و کناره های جنگل پیش تاخته اند و سیل مردمانی که زیست بوم ها را تنها در شعار حفظ می کنند و در عمل، همراه خود سیل زباله و صدمه را به این عرصه ها می کشانند، به شدت تهدید می شود و باوجود فریادها، گوش مسؤلان و دستگاههای مسئول را موم نشنیدن، پر کرده است.


در چنین شرایطی انتظار می رود همه مسؤلان کشور به فریاد سازمان حفاظت محیط زیست برسند و کمک کنند این ابر معضل حل شود، مساله ای که حالا دیگر نه فقط یک مشکل محیط زیستی بلکه معضلی اجتماعی، اقتصادی و حتی امنیتی شده و سلامت مردم را به خطر انداخته است. اما نه تنها نشانه های همدلی، اندک است بلکه تصمیمات عجیبی دریافت می شود که در تضاد با محیط زیست است.
غم خشکی به کنار، آنچه که امروز به بهانه اشتغالزایی و رونق گردشگری به زیستگاه هایی مانند هفت برم ضربه زده، توسعه فعالیت بخش های غیردولتی است که با دست اندازی و کمال طلبی بالای برخی سبب شده تا ساخت و سازها در حریم هفت برم، توسعه و منابع آبی کاهش و چند برم را با خشکی تمام مواجه کند.
سالهاست کارشناسان، فعالان زیستی محیطی و تشکل های مردم نهاد با جسارت در مقابل تهدیدها و تطمیع های بعضی از افراد متخلف مقاومت کرده و با همکاری نهاد قضایی، قاطعانه مقابل تخلف هایی که زیست شهروندان را به مخاطره می اندازد، ایستادگی کرده اند اما متاسفانه گاهی خود سازمان های متولی جایی که نباید مجوز داده اند!
سیروس زارع، کنشگر و فعال محیط زیستی با تایید دیدگاه فوق در گفتگو با ایسنا، چالش اساسی این منطقه زیستی و گردشگری را رهاسازی زباله، تخریب عرصه منابع طبیعی، تعرض به حریم برم ها و تفرجگاه، شکار و صید و سازه هایی عنوان نمود که طی سالهای اخیر در هفت برم بوجود آمده است.
او خاطرنشان کرد: در حالیکه باید اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری فارس عرصه خویش را حفاظت و اداره کل محیط زیست هم حریم و عرصه تالاب را حفاظت می کرد اما امروز شاهد نابودی پوشش طبیعی در این منطقه هستیم.


مسئول تشکل مردم نهاد احیا کنندگان تالاب بین المللی کمجان که اعتقاد دارد علیرغم مشخص بودن شرح وظایف دستگاههای متولی اما بر ساخت و سازها به شکلی چشم پوشی شده است، اظهار داشت: حریم تالاب ها از سطح داغاب ۱۵۰ متر است اما قابل مشاهده می باشد که دیوار ساخت و سازها در حریم آب واقع شده و جاده بین برم و باغ بوجود آمده و قابل انکار نیست که تصرف در ارتباط با امروز نیست، ازاین رو باید پیش از این مهم، نظارات را در این عرصه تقویت و اجازه ساخت و ساز داده نمی شد.
زارع تصریح کرد: بخش خصوصی در این منطقه سرمایه گزاری نموده و لزوم دارد بخش دولتی وقت بگذرد تا حکم بگیرد و بودجه دولتی برای تخریب انجام دهد و مجموع این فرآیندها در حالی باید صورت گیرد که عرصه ملی و طبیعی را از دست داده ایم و سرمایه دستگاهی و بودجه ای هم خسارت دیده و بخش خصوصی هم متضرر شده است و ضمانتی هم نیست که در آینده این وضعیت باردیگر تکرار نشود و هر لحظه احتمال دارد تعلل شخص و مسئول بعدی منجر به تصرف دیگران شود.
او با تکیه بر این که باید یک ساز و کار قانونی باید حاکم شود و حفاظت مشارکتی که در چارچوب شعار مطرح می شود به دستور العمل دستگاهی بدل شود و محیط زیست هم با جدیت آنرا دنبال کند، اظهار داشت: البته ضرورت کار فرهنگی و آموزشی ویژه بومیان این منطقه و استفاده از ظرفیت تشکل های مردم نهاد در اینباره هم احساس می شود.
این فعال محیط زیستی با تصریح بر این مورد که همیشه قوه قهریه جواب نمی دهد و بحث فرهنگ سازی هم تأثیر عمیقی دارد که سالها بازدارنده باشد، اظهار داشت: بحث حفاظتی صرف فقط تا وقتی که چماق قانون باشد موفق است اما تا شرایط متعادل شود امکان تصرف وجود دارد، بنابراین باید فرهنگ و دانش زیستی را ارتقاء و ارزش آنرا به جوامع بیرونی تفهیم نماییم.
زارع همینطور با اشاره به اینکه در حریم برم، تفرجگاه در محدوده داغاب تشکیل شده و مصالحی که استفاده شده بومی نیست و سازه بگونه ای طراحی شده که همه را برای سرمایه گذاری مخرب تحریک و انگیزه تصرف را تخریب می کند، تصریح کرد: استفاده از طبیعت باید با دانش بومی حاشیه نشینان همراه باشد، در حالیکه دامنه کوه را تخریب کرده اند که سازه به روی برم باشد.
او افزود: همه می خواهند از برم بهره اقتصادی کسب کنند اما این مهم سبب شده تا ارزش و کارکرد اکولوژی دیده نشود و مسیرآبراها و دسترسی برم به آب کم شود. از طرفی، دسترسی برای زراعت و باغ ها درنظر گرفته شده است و به مرور این باغ ها منابع آب زیرزمینی را با حفر چاه ها تمام می کنند و برم ها خشک می شوند و اگر این این روند تداوم یابد تا چند سال دیگر برمی نخواهیم داشت و تالاب ها را از دست خواهیم داد.
مسئول تشکل مردم نهاد احیا کنندگان تالاب بین المللی کمجان با اشاره به اینکه هفت برم هم اینک حدود ۳ برم آب و ۴ برم را از دست داده، دستکاری ساختار اکولوژی را دلیل این مهم ذکر و تصریح کرد: بستر طبیعی هم شخم خورده و دستکاری شده و پوشش گیاهی طبیعی هم نداریم و با مجموع اوصاف فوق برم ها در بین مدت خشک می شوند و پوشش گیاهی منابع آبی و برم ها را از دست می دهیم و داشته های چندهزار ساله را قربانی سرمایه گذاری کوتاه مدت می نماییم.


زارع اظهار نمود: در دنیا ۳۰ تا ۴۰ درصد منابع تجدید پذیر را استفاده می نمایند اما در ایران ۸۰ درصد منابع را استفاده می نماییم یعنی ۲ برابر میانگین نرم جهانی و عملا ایران با این کار را غیر قابل سکونت می نماییم.
وی همینطور با اشاره به اینکه لزوم داشت اداره کل محیط زیست تطبیق مرز و حریم تالاب را مشخص و تابلوها را نصب می کرد تا در صورت انگیزه خرید و فروش و سرمایه گذاری اگر حریم مشخص بود مقداری بازدارنده باشد، اظهار داشت: ۱۵۰ متر از آخرین داغاب، حریم دریاچه است و مصوبه قانونی دارد و بر این اساس تمام ساخت و سازهای حوزه هفت برم که در حریم واقع شده اند باید تخریب و حریم قانونی و منابع آبی به جای خود بازگردد.
سید علی اکبر کاظمینی، دبیر موسسه ۱۳ فروردین و مدرس محیط زیست فدراسیون کوهنوردی هم در گفتگو با ایسنا بیان نمود: ترددها و رفت و آمدها و استفاده های ناپایدار پوشش گیاهی در این منطقه را از بین برده و این درحالی است که بخش مهمی از زیستگاه پوشش گیاهی است و زمانی که بخشی از زیستگاه ناقص باشد شرایط برای حیات زیستگاه و پرندگان امکان پذیر نیست.
کاظمینی با اشاره به اینکه زادآوری و پناهگاه پوشش گیاهی و تأمین غذا برای پرندگان در این منطقه از بین رفته است، اظهار داشت: عوامل مختلفی برای یک زیستگاه مهم می باشد اما غذا و پوشش گیاهی برای پرندگان باقی نمانده و شرایط فراهم نیست و از طرفی تپه ها و کوه ها هم تصرف شده و با ساخت و سازها آب تالاب برداشت می شود.








منبع:

1400/12/23
12:20:52
5.0 / 5
555
تگهای خبر: آب , آموزش , پرندگان , پوشش گیاهی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۲ بعلاوه ۵
خرید و فروش حیوان خانگی خرید و فروش حیوان خانگی
petfind.ir - حقوق مادی و معنوی سایت خرید و فروش حیوان خانگی محفوظ است

خرید و فروش حیوان خانگی

انواع حیوانات خانگی و لوازم و خوراک